Samen met het groeiend aantal wetenschappelijke publicaties rond probiotica – een onderzoeksdomein dat de voorbije 18 jaar een enorme vooruitgang heeft meegemaakt – zijn ook heel wat misvattingen rond dit veel besproken onderwerp ontstaan. De Canadese auteur Gregor Reid bracht samen met zijn team een artikel uit om verwarring onder professionals te vermijden.

De definitie van probiotica ontstond in 2001 en werd in 2014 aangepast naar: “Levende micro-organismen die, wanneer ze in voldoende hoeveelheden worden toegediend, een gunstig effect hebben op de gezondheid van de gastheer” (Joint FAO/WHO Working Group 2001, 2002, Hill et al. 2014). Sindsdien wordt de term algemeen gebruikt, toch wordt probiotica vaak ook foutief voorgesteld en worden veralgemeende beweringen uitgesproken door media, industrie en wetenschappers.

Duidelijker en consistenter communiceren

Het aantal nieuw ontdekte micro-organismen met mogelijks therapeutische voordelen voor de gezondheid van de mens groeit aan een ongeziene snelheid. Toch is voorzichtigheid aangewezen, de term wordt vrij gebruikt en als reactie op de overvloedige communicatie en veralgemeende claims wordt er sceptisch naar probiotica gekeken.

5 voorwaarden vooraleer een bepaald micro-organisme of een combinatie van micro-organismen als probiotica kunnen gedefinieerd worden:

1. De micro-organismen moeten levend en in voldoende aantallen aanwezig zijn na inname.
2. Stammen moeten genetisch geïdentificeerd worden, geklasseerd volgens de meest recente terminologie en aangeduid met nummers, letters of namen.
   Transparante vermeldingen zijn beschikbaar over de karakteristieken van de gehele genoom van de stam.
3. Goed opgezet onderzoek moet uitgevoerd worden op een voldoende grote studiegroep en op een welbepaalde studiepopulatie  alvorens de stam te benoemen als probioticum voor de gastheer voor wie deze bestemd is.
4. Probiotische effecten zijn stamspecifiek, ze kunnen een welbepaald voordelig effect hebben in een unieke situatie, dit mag niet veralgemeend worden naar andere situaties.
5. Stammen die als probiotica voor menselijke toepassing worden beschouwd maar slechts in dierlijke studies worden gebruikt  moeten duidelijk omschreven worden als zijnde probiotica voor menselijk gebruik, in experimentele test-fase.

Referentie: Reid G. et al., Front. Microbiol., 12 March 2019.